donderdag 1 juli 2010
Antwoord Quiz
Slechts één iemand had het antwoord op onderstaande quizvraag juist. Het juiste antwoord luidt: "Ik kom terug naar België, en werk voor de K.U.Leuven, mijn alma mater."
maandag 28 juni 2010
Duitsland
Toen Berlijn 20 jaar Wende vierde, vond ik het erg jammer niet in Europa, bzw. Berlijn te zijn. Maar een mens kan niet alles hebben in het leven natuurlijk.
Toen Duitsland gisteren(nacht) Engeland zwaar op zijn doos gaf, vond ik het ook een beetje jammer niet in Duitsland, bzw. Hamburg, te zijn. Alhoewel.
De bar waar ik om 2u 's nachts naar Duitsland-Engeland keek, zat voor 30% vol met Duitsers, bzw. Duitslandsuppporters, en voor 70% Engelsen - die hadden geen niet-Engelse supporters. Eén van mijn betere vrienden hier is een Engelsman, en dus stond ik in het begin bij hen. Wie al in Engeland geweest is, zal het beamen: lelijke zatte vrouwen, agressieve zatte venten. Het was hier niet anders, 10min. heb ik het aan die kant van de bar uitgehouden, dan ben ik maar tussen de normale mensen gaan staan, die bijvoorbeeld rekening houden met een ander die ook het scherm wil zien.
Het moet gezegd, ik was erg erg blij dat Duitsland won, en dat de Engelsen heel boos afdropen. Schadenfreude, leedvermaak, het is een politiek niet correct maar desalniettemin zalig gevoel.
Es lebe Deutschland! (Mag je dat tegenwoordig al zeggen in Duitsland?)
Toen Duitsland gisteren(nacht) Engeland zwaar op zijn doos gaf, vond ik het ook een beetje jammer niet in Duitsland, bzw. Hamburg, te zijn. Alhoewel.
De bar waar ik om 2u 's nachts naar Duitsland-Engeland keek, zat voor 30% vol met Duitsers, bzw. Duitslandsuppporters, en voor 70% Engelsen - die hadden geen niet-Engelse supporters. Eén van mijn betere vrienden hier is een Engelsman, en dus stond ik in het begin bij hen. Wie al in Engeland geweest is, zal het beamen: lelijke zatte vrouwen, agressieve zatte venten. Het was hier niet anders, 10min. heb ik het aan die kant van de bar uitgehouden, dan ben ik maar tussen de normale mensen gaan staan, die bijvoorbeeld rekening houden met een ander die ook het scherm wil zien.
Het moet gezegd, ik was erg erg blij dat Duitsland won, en dat de Engelsen heel boos afdropen. Schadenfreude, leedvermaak, het is een politiek niet correct maar desalniettemin zalig gevoel.
Es lebe Deutschland! (Mag je dat tegenwoordig al zeggen in Duitsland?)
vrijdag 7 mei 2010
Professor voor één dag
Vrijdag 7 mei, The University of Auckland graduation day, één van de vele, want er zijn er zo twee per jaar. Een best wel indrukwekkende stoet togati trekt door de stad naar een grote aula waar alle studenten en doctorandi die net afgestudeerd zijn officieel hun titel krijgen.
Mijn goede Duitse collega Andrea doctoreerde officieel die dag, en dus wilde ik daar wel bij zijn. Daarenboven mogen in Auckland niet alleen vastbenoemde professoren een toga dragen, maar iedereen met een doctorstitel. Een extra reden dus om mee te lopen in de stoet.
Jammergenoeg hoort bij professor zijn, ook een beetje kaal zijn...Hopelijk gaat dat over eenmaal de toga weer afgelegd is.
Mijn goede Duitse collega Andrea doctoreerde officieel die dag, en dus wilde ik daar wel bij zijn. Daarenboven mogen in Auckland niet alleen vastbenoemde professoren een toga dragen, maar iedereen met een doctorstitel. Een extra reden dus om mee te lopen in de stoet.
Jammergenoeg hoort bij professor zijn, ook een beetje kaal zijn...Hopelijk gaat dat over eenmaal de toga weer afgelegd is.
dinsdag 20 april 2010
Het leven zoals het is: Auckland
De aandachtige volger van deze blog zal gemerkt hebben dat er eigenlijk niets meer verschijnt. Dat heeft een eenvoudige reden: er gebeurt niets nieuws meer. Even overlopen wat ik zoal doe. De aandachtige volger van deze blog zal merken dat ik over alles al geschreven heb.
Dit weekend hadden we een couch-surfer op bezoek.
Maandag-vrijdag: werken aan de universiteit.
Maandag, een beetje sport: fitness.
Dinsdag: joga.
Woensdag: fitness, pizza-filmavond met Steve.
Donderdag: concert van het APO.
Vrijdag, beetje sport: fitness.
Zaterdagmorgen: roeien.
Een rustig leventje inderdaad, met af en toe een Duveltje tussendoor.
Dit weekend hadden we een couch-surfer op bezoek.
Maandag-vrijdag: werken aan de universiteit.
Maandag, een beetje sport: fitness.
Dinsdag: joga.
Woensdag: fitness, pizza-filmavond met Steve.
Donderdag: concert van het APO.
Vrijdag, beetje sport: fitness.
Zaterdagmorgen: roeien.
Een rustig leventje inderdaad, met af en toe een Duveltje tussendoor.
dinsdag 23 maart 2010
De toekomst
Een weekje Sydney en twee weekjes Europa later.
De vakantie heeft deugd gedaan, maar heeft mij ook aan het denken gezet. Over een half jaar loopt mijn contract hier af, wat moet ik daarna doen? Zelf ben ik er nog niet uit, het antwoord op de poppoll is dus nog niet gekend, maar ik ben benieuwd wat jullie denken wat ik zal doen.
De vakantie heeft deugd gedaan, maar heeft mij ook aan het denken gezet. Over een half jaar loopt mijn contract hier af, wat moet ik daarna doen? Zelf ben ik er nog niet uit, het antwoord op de poppoll is dus nog niet gekend, maar ik ben benieuwd wat jullie denken wat ik zal doen.
vrijdag 19 februari 2010
Roeien, een fantastische sport
Goeiedag
Vroeger dan verwacht meld ik mij terug op deze blog. Inderdaad, u heeft het al begrepen: geen medailles dit jaar. We haalden enkel de halve finale van de 4+, maar daarin gingen we kansloos af. En dus zit ik nu achter mijn pc in plaats van finales te roeien.
Jammer maar helaas, roeien is een harde sport, en de andere roeiers waren nu eenmaal fitter, harder en sneller dan wij. Heb ik er geen medaille aan overgehouden, dan toch veel plezier, een fit en soepel lichaam, en echte kiwi-vrienden.
Het mooiste moment van het kampioenschap, en meteen ook een zeer mooi aspect van het roeien, was dit. Toen Jules en bartje in hun 2x bootje naar de start aan het roeien waren -eerder proberen om niet in het water te vallen dan te roeien- kwamen daar opeens Mahé Drysdale en Nathan Twaddle in hun boot voorbij. Twee internationale toproeiers! Hun wedstrijd was net na de onze.
Weet u nog een sport waar de top en echte starters zo dicht bij elkaar komen?
Het is een mooi seizoen geweest. En ja, ik overweeg nog een jaartje langer hier te blijven zodat ik er nog een seizoen kan bijdoen.
Met een traantje in de linkerooghoek, en een Duvel in het vooruitzicht groet ik u
Vroeger dan verwacht meld ik mij terug op deze blog. Inderdaad, u heeft het al begrepen: geen medailles dit jaar. We haalden enkel de halve finale van de 4+, maar daarin gingen we kansloos af. En dus zit ik nu achter mijn pc in plaats van finales te roeien.
Jammer maar helaas, roeien is een harde sport, en de andere roeiers waren nu eenmaal fitter, harder en sneller dan wij. Heb ik er geen medaille aan overgehouden, dan toch veel plezier, een fit en soepel lichaam, en echte kiwi-vrienden.
Het mooiste moment van het kampioenschap, en meteen ook een zeer mooi aspect van het roeien, was dit. Toen Jules en bartje in hun 2x bootje naar de start aan het roeien waren -eerder proberen om niet in het water te vallen dan te roeien- kwamen daar opeens Mahé Drysdale en Nathan Twaddle in hun boot voorbij. Twee internationale toproeiers! Hun wedstrijd was net na de onze.
Weet u nog een sport waar de top en echte starters zo dicht bij elkaar komen?
Het is een mooi seizoen geweest. En ja, ik overweeg nog een jaartje langer hier te blijven zodat ik er nog een seizoen kan bijdoen.
Met een traantje in de linkerooghoek, en een Duvel in het vooruitzicht groet ik u
vrijdag 12 februari 2010
zondag 7 februari 2010
Stress
Voor het eerst sinds ik in Nieuw-Zeeland ben, voel ik weer wat stress is. Ja, er komen wat deadlines aan voor het werk, maar wees eerlijk, who cares? (Of nog: who gives a sh**...)
Dit is de laatste zondag voor de Nationale Nieuw-Zeelandse Roeikampioenschappen. En ja, ik ben zenuwachtig. Aan drie wedstrijden zal ik deelnemen: 2x, 4+ en 8+. Aan u om uit te zoeken wat dat precies is. (Ik ken de vertaling niet van de termen, dus ik laat het aan u, weledelgeleerde lezer over.)
Morituri te salutant!
Dit is de laatste zondag voor de Nationale Nieuw-Zeelandse Roeikampioenschappen. En ja, ik ben zenuwachtig. Aan drie wedstrijden zal ik deelnemen: 2x, 4+ en 8+. Aan u om uit te zoeken wat dat precies is. (Ik ken de vertaling niet van de termen, dus ik laat het aan u, weledelgeleerde lezer over.)
Morituri te salutant!
woensdag 20 januari 2010
Nu we toch niet kunnen roeien
Tijd voor berichtjes op mijn blog.
Deze foto's had ik nog beloofd. Ondanks alle Tju's, het moet gezegd, in Nieuw-Zeeland roeien is toch wel iets speciaal. Let op de foto met de brug, van die brug sprong ik, en ja, het is hoog.
Beelden van het naaktroeien enkel verkrijgbaar op aanvraag en na het ondertekenen van een geheimhoudingsverklaring.
Deze foto's had ik nog beloofd. Ondanks alle Tju's, het moet gezegd, in Nieuw-Zeeland roeien is toch wel iets speciaal. Let op de foto met de brug, van die brug sprong ik, en ja, het is hoog.
Beelden van het naaktroeien enkel verkrijgbaar op aanvraag en na het ondertekenen van een geheimhoudingsverklaring.
Tju toch (2)
In het pakje zit een friteuse. Als Belgisch appartement in Auckland konden we het niet maken gene te hebben. Via de lokale ebay eentje gekocht -een huwelijksgeschenk dat we toch niet kunnen gebruiken, je ziet meteen het verschil in cultuur- en laten opsturen.
Steve en ik zijn zondag gaan winkelen: verse patatjes, sla, olie, eitjes, duveltjes, ...een heerlijke avond stond in de sterren geschreven.
Driewerf helaas: de friteuse werkt niet. Het transport was waarschijnlijk iets te hardhandig gebeurd, en er is iets losgeschoten. We probeerden nog de vers gesneden frietjes te bakken in de oven, maar wij zijn zo niet opgevoed, wij kunnen dat niet.
Tju toch.
Steve en ik zijn zondag gaan winkelen: verse patatjes, sla, olie, eitjes, duveltjes, ...een heerlijke avond stond in de sterren geschreven.
Driewerf helaas: de friteuse werkt niet. Het transport was waarschijnlijk iets te hardhandig gebeurd, en er is iets losgeschoten. We probeerden nog de vers gesneden frietjes te bakken in de oven, maar wij zijn zo niet opgevoed, wij kunnen dat niet.
Tju toch.
dinsdag 19 januari 2010
Tju toch
Gisteren was het 'erg' test, een 'erg' of ergometer, wordt ook wel een indoor (wat is dat in het Nederlands?) roeitoestel genoemd. 2km afleggen op zo'n ding, zo snel mogelijk. bartje doet dat schitterend: 6m29s, 33s beter dan de tweede, en een zeer goede tijd voor een groentje.
bartje doet het echter niet zó schitterend: een beetje verkeerde houding, verkeerde beweging, en hop, een rugblessure. Gelukkig niets té ernstig, een paar pijnstillers en een weekje fysiotherapie zouden moeten volstaan. Maar de regatta dit weekend zou ik beter niet meedoen...
bartje doet het echter niet zó schitterend: een beetje verkeerde houding, verkeerde beweging, en hop, een rugblessure. Gelukkig niets té ernstig, een paar pijnstillers en een weekje fysiotherapie zouden moeten volstaan. Maar de regatta dit weekend zou ik beter niet meedoen...
vrijdag 15 januari 2010
maandag 11 januari 2010
Terug
Goeiemorgen!
Snel een berichtje om te melden dat ik terug ben. Wat heb ik de voorbije dagen gedaan:
maandag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
dinsdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
woensdag: 6u opstaan, 6.01u terug bedje in (mist over het meer), 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
donderdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u naar Taupo rijden, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
vrijdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
zaterdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u naakt roeien en van een 20m hoge brug springen, 13u middagmaal, 14.30u terugkeer naar Auckland, 19u het bacchanaal begint.
zondag: uitvissen hoe je een kater overleeft.
Foto's en andere volgen later.
Snel een berichtje om te melden dat ik terug ben. Wat heb ik de voorbije dagen gedaan:
maandag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
dinsdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
woensdag: 6u opstaan, 6.01u terug bedje in (mist over het meer), 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
donderdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u naar Taupo rijden, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
vrijdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u roeien, 13u middagmaal, 16.30u roeien, 19u avondmaal, 22u slapen.
zaterdag: 6u opstaan, 6.30u roeien, 9u ontbijt, 11u naakt roeien en van een 20m hoge brug springen, 13u middagmaal, 14.30u terugkeer naar Auckland, 19u het bacchanaal begint.
zondag: uitvissen hoe je een kater overleeft.
Foto's en andere volgen later.
vrijdag 1 januari 2010
Ondertussen in Nieuw-Zeeland
Goeiedag beste lezer
Het is weer een tijdje geleden dat ik u schreef. Dat is te wijten aan het drukke leven in Auckland, de vakantie is hier drukker dan de werkweek. Er zijn nogal wat gasten op bezoek op dit moment, en die nemen nogal wat tijd (en ruimte) in beslag. Gelukkig is er eentje die zelf een blog onderhoudt, en dus moet ik over onze gemeenschappelijke activiteiten niet zelf berichten.
Verder is het leven zoals het leven moet zijn: eten, drinken en roeien. Zondag vertrek ik op een zevendaags roeitrainingskamp. Zeven dagen weg van de wereld, onbereikbaar!, zeven dagen drie maal roeien per dag, de eerste roei om 6u 's morgens. Je leest het goed, 's morgens.
Dus inderdaad, het zal even duren voor u weer van mij hoort. Geen nieuws, goed nieuws laten we maar zeggen.
Beste lezer, hoe is het ondertussen met u? U mag me daarover ook steeds berichten.
Mama, papa, dank je wel voor het korte maar intense en leuke bezoekje!
Het is weer een tijdje geleden dat ik u schreef. Dat is te wijten aan het drukke leven in Auckland, de vakantie is hier drukker dan de werkweek. Er zijn nogal wat gasten op bezoek op dit moment, en die nemen nogal wat tijd (en ruimte) in beslag. Gelukkig is er eentje die zelf een blog onderhoudt, en dus moet ik over onze gemeenschappelijke activiteiten niet zelf berichten.
Verder is het leven zoals het leven moet zijn: eten, drinken en roeien. Zondag vertrek ik op een zevendaags roeitrainingskamp. Zeven dagen weg van de wereld, onbereikbaar!, zeven dagen drie maal roeien per dag, de eerste roei om 6u 's morgens. Je leest het goed, 's morgens.
Dus inderdaad, het zal even duren voor u weer van mij hoort. Geen nieuws, goed nieuws laten we maar zeggen.
Beste lezer, hoe is het ondertussen met u? U mag me daarover ook steeds berichten.
Mama, papa, dank je wel voor het korte maar intense en leuke bezoekje!
Abonneren op:
Posts (Atom)