Toen Berlijn 20 jaar Wende vierde, vond ik het erg jammer niet in Europa, bzw. Berlijn te zijn. Maar een mens kan niet alles hebben in het leven natuurlijk.
Toen Duitsland gisteren(nacht) Engeland zwaar op zijn doos gaf, vond ik het ook een beetje jammer niet in Duitsland, bzw. Hamburg, te zijn. Alhoewel.
De bar waar ik om 2u 's nachts naar Duitsland-Engeland keek, zat voor 30% vol met Duitsers, bzw. Duitslandsuppporters, en voor 70% Engelsen - die hadden geen niet-Engelse supporters. Eén van mijn betere vrienden hier is een Engelsman, en dus stond ik in het begin bij hen. Wie al in Engeland geweest is, zal het beamen: lelijke zatte vrouwen, agressieve zatte venten. Het was hier niet anders, 10min. heb ik het aan die kant van de bar uitgehouden, dan ben ik maar tussen de normale mensen gaan staan, die bijvoorbeeld rekening houden met een ander die ook het scherm wil zien.
Het moet gezegd, ik was erg erg blij dat Duitsland won, en dat de Engelsen heel boos afdropen. Schadenfreude, leedvermaak, het is een politiek niet correct maar desalniettemin zalig gevoel.
Es lebe Deutschland! (Mag je dat tegenwoordig al zeggen in Duitsland?)