Dit weekend te Auckland:
Zaterdag 8u: 1 uur roeien. Gelukkig 2 nieuwe in de boot, dus niet te veel echt roeiwerk (de spellingscontrole stelt voor: knoeiwerk.)
Zaterdag 13.30u: 1 uur zwemmen. Natuurlijk te snel na het après-roei ontbijt, pijnlijk.
Zondag 8u: 1,5 uur roeien. De nieuwe houden de boot stabiel, wij roeien vandaag eerder hard.
Zondag 10u: 20 min. sprintjes, van roeien alleen wordt een mens namelijk niet fit genoeg.
Zondag 17u: 15km ofte 1u21 lopen, de halve marathon komt er namelijk aan.
En zot zijn doet geen zeer, zeggen ze?
zondag 18 oktober 2009
donderdag 15 oktober 2009
Jiha!
Een nieuwe volger, alhoewel ze goed verborgen zitten nu, maar we zijn nu met z'n 39!
Niet dat de volgers de blog allemaal volgen, en dat stom systeem hier laat ze ook niet weten als ik iets post, maar soit, 38 volgers is toch leuk.
Meer nieuws is er voorlopig niet te melden vanuit Nieuw-Zeeland.
Niet dat de volgers de blog allemaal volgen, en dat stom systeem hier laat ze ook niet weten als ik iets post, maar soit, 38 volgers is toch leuk.
Meer nieuws is er voorlopig niet te melden vanuit Nieuw-Zeeland.
zondag 4 oktober 2009
Verslag eerste wedstrijd
Eerst wat uitleg:
- "krabben vangen" (to catch a crab) is een uitdrukking voor het verkeerd plaatsen van roeiriem in het water, waardoor hij niet vooruit beweegt, maar naar onder. Als je een krab vangt zit je met de miserie, want je riem geraakt vast en uiteraard vertraagt de hele boot.
- Roeien is op zich al geen gemakkelijke zaak, samen roeien is nog veel moeilijker. Bijvoorbeeld, de olympische kampioenen trainen jaren met dezelfde 8 in één boot (elke dag opnieuw, jawel) vooraleer ze dat niveau halen.
Vandaag hebben we als beginnelingen (novices) onze eerste wedstrijd gehad. Het is een wedstrijd georganiseerd door de club, voor de clubleden: 1km wedstrijd tussen 8-boten, maar met een gemengde ploeg: mannen-vrouwen, oud-jong, beginneling-ervaren, alles door elkaar. Eerst roeien 2 keer 3 boten tegen elkaar, en de winnaars gaan naar de finale. De eerste race ging vrij goed, al ving ik een krab en viel mijn zitje uit de rails waardoor ik mijn benen niet meer kon gebruiken. Geen nood, de andere 7 waren schitterend, ik overbodig en we wonnen.
De finale was een ramp: na 300m ving ik een krab, en nog een en nog een, verloor alweer mijn stoeltje en de hele hele boot stond stil. Nu konden zelfs die 7 schitterende roeiers mijn geknoei niet goedmaken. Het moet geen verdere uitleg dat ik de rest van de dag niet in opperbeste stemming doorbracht.
Wat eten, wat slaap en een kleine 2km zwemmen later ben ik alweer in 'normale' stemming. Whatever, no worries, morgen staan we er weer.
- "krabben vangen" (to catch a crab) is een uitdrukking voor het verkeerd plaatsen van roeiriem in het water, waardoor hij niet vooruit beweegt, maar naar onder. Als je een krab vangt zit je met de miserie, want je riem geraakt vast en uiteraard vertraagt de hele boot.
- Roeien is op zich al geen gemakkelijke zaak, samen roeien is nog veel moeilijker. Bijvoorbeeld, de olympische kampioenen trainen jaren met dezelfde 8 in één boot (elke dag opnieuw, jawel) vooraleer ze dat niveau halen.
Vandaag hebben we als beginnelingen (novices) onze eerste wedstrijd gehad. Het is een wedstrijd georganiseerd door de club, voor de clubleden: 1km wedstrijd tussen 8-boten, maar met een gemengde ploeg: mannen-vrouwen, oud-jong, beginneling-ervaren, alles door elkaar. Eerst roeien 2 keer 3 boten tegen elkaar, en de winnaars gaan naar de finale. De eerste race ging vrij goed, al ving ik een krab en viel mijn zitje uit de rails waardoor ik mijn benen niet meer kon gebruiken. Geen nood, de andere 7 waren schitterend, ik overbodig en we wonnen.
De finale was een ramp: na 300m ving ik een krab, en nog een en nog een, verloor alweer mijn stoeltje en de hele hele boot stond stil. Nu konden zelfs die 7 schitterende roeiers mijn geknoei niet goedmaken. Het moet geen verdere uitleg dat ik de rest van de dag niet in opperbeste stemming doorbracht.
Wat eten, wat slaap en een kleine 2km zwemmen later ben ik alweer in 'normale' stemming. Whatever, no worries, morgen staan we er weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)